عنوان مقاله:  تاثير رقيق كننده هاي فسفات، سيترات و تريس بر تحرك اسپروماتوزوئيدهاي گاوميش

نویسندگان:  باتواني روزعلي*, علوي شوشتري سيدمرتضي, توكلي علي

چکیده :

هدف: مقايسه اثر سه رقيق كننده مختلف با غلظت هاي 13 و 7 درصد گليسرول بر تحرك اسپروماتوزوئيدهاي گاوميش (قبل و بعد از انجماد و يخ گشايي).

طرح: مطالعه تجربي مقايسه اي.

نمونه ها: دوازده انزال جمع‌آوري شده از 2 راس گاوميش نر 4.5 و 6 ساله.

روش: نمونه هاي مني گاوميش با كيفيت اوليه عالي = نمره 5 و خيلي خوب = نمره 4 استفاده شد. بعد از ارزيابي كلي مني، در تجربه 1 نمونه مني در بافرهاي فسفات و سيترات با غلظتهاي 13 و7 درصد گليسرول رقيق گرديد و تحرك اسپرم ها بعد از رقيق سازي، بعد از سرد سازي. بعد از به تعادل رسيدن محلول مني رقيق شده با گليسرول و يخ گشايي مني منجمد ارزيابي گرديد.در تجربه 2 مواد افزودني گلوكز و سيستئين به بافرهاي قبلي اضافه گرديد و با اثر رقيق كننده تريس بر تحرك اسپرم ها مقايسه گرديد.

تجزيه و تحليل آماري: آمار توصيفي.

نتايج: تحرك اسپرماتوزوئيدها در رقيق كننده هاي فسفات و سيترات با غلظت كم گليسرول براي مدت كوتاه در دماي يخچال حفظ گرديد. ولي تحرك آنها بعد از به تعادل رسيدن و يخ گشايي سريعا كاهش يافت و تمام اسپرماتوزوئيدها تلف شدند. رقيق كننده تريس قدرت تحرك اسپرماتوزوئيدهاي گاوميش را به خوبي حفظ كرد. همچنين، رقيق كننده تريس با غلظت 13 درصد گليسرول، عملكردي بهتر از همان رقيق كننده با غلظت 7 درصد گليسرول داشت (تحرك پس از يخ گشايي 70 درصد و ميزان بازگشت به حال طبيعي 87.5 درصد در مقايسه با 52 و 65 درصد).

نتيجه گيري: رقيق كننده تريس – زرده تخم مرغ با غلظت 13 درصد گليسرول براي ذخيره سازي طولاني مني گاوميش به روش انجماد توصيه مي شود.

كليد واژه: رقيق كننده ها، اسپرماتوزوئيد، تحرك ، گاوميش

[gview file=”https://xchem.ir/wp-content/uploads/2017/11/تریس.pdf”]