تشکیل تیم‌های تحقیقاتی، مهم‌ترین چالش پژوهش در رشته شیمی دارویی
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران تشکیل تیم‌های تحقیقاتی را مهم‌ترین چالش انجام تحقیقات دانست و گفت: در رشته شیمی دارویی که به حوزه کشف داروها مربوط می‌شود، کارها بایستی به صورت قدم به قدم و با همکاری دیگر متخصصان انجام شود که در این زمینه با چالش مواجه هستیم و خیلی اوقات کارها نیمه‌تمام باقی می‌ماند.
سعید امامی در گفت‌وگو با ایسنا، به برخی چالش‌های پژوهش در سال ۹۸ پرداخت و گفت: یکی از چالش‌های تحقیقاتی که با آن روبه‌رو هستیم تشکیل تیم‌های تحقیقاتی است و اینکه با همکاری دیگر همکاران بتوانیم کارهایمان را پیش ببریم چرا که در برخی کارها به تخصص‌های مختلفی نیاز هست.
وی با اشاره به اینکه خیلی اوقات نمی‌توانیم در حوزه کارهای تیمی خوب عمل کنیم، گفت: این چالش بیشتر به خودمان برمی‌گردد؛ از سوی دیگر در حوزه تهیه مواد و تجهیزات مورد نیاز برای انجام کارهای تحقیقاتی با مشکلات بسیاری مواجه هستیم؛ به عنوان مثال یک کار تحقیقاتی طراحی شده و ظرف دو سال باید انجام شود و در این پروژه مبالغ و هزینه‌هایی پیش‌بینی می‌شود.
این پژوهشگر ادامه داد: در زمان اجرا شاهد این هستیم که مبالغ پیش‌بینی شده، چند برابر شده است و امکان انجام طرح با هزینه قبلی امکان‌پذیر نیست. این مسأله از قبل هم بومده اما در یکی دو سال اخیر بیشتر خودش را نشان می‌دهد.
امامی گفت: از طرفی مواد یا آنچه منشأ بیولوژیک دارند از طریق چندین واسطه به دست ما می‌رسند که این موضوع هم باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود یا گاهی اوقات اصلاً نمی‌توان ماده مورد نیاز را تهیه کرد. در این صورت ناچار هستیم بخشی از پروژه را به شکل دیگری انجام دهیم.
وی در پاسخ به اینکه علت دشواری تشکیل تیم‌های تحقیقاتی چیست و آیا این موضوع به اساتید حوزه بالین مربوط است یا خیر، توضیح داد: این مشکل خیلی اوقات در بین اساتید علوم پایه -از جمله بخش داروسازی- وجود دارد به این علت که ما هنوز حس همکاری را به شکلی که باید داشته باشیم، نداریم. از طرفی انجام کار تیمی نیاز به تمرین و مدیریت فردی دارد که همه کار او را قبول داشته باشند. در حالی که خیلی اوقات هر فردی خود را مدیر پنداشته و در تخصصی که دارد کمتر با دیگران همکاری می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفت: از طرفی در انجام کارهای تحقیقاتی باید نگاهی که بین اساتید و محققان وجود دارد -ولو آنکه دارای تخصص‌های مختلف باشند- یک نگاه مشترک باشد. در غیر این صورت هر کس با تخصص خود به موضوع نگاه می‌کند و نتیجه تحقیق به یک سرانجام مشترک نمی‌رسد.
امامی در پاسخ به سؤالی درباره اینکه آیا برای کاربردی‌سازی نتایج تحقیق خود حمایت‌های لازم را دریافت کرده است یا خیر، گفت: سازمان‌ها و مراکزی هستند که از تحقیقات حمایت می‌کنند، اما اول باید مراحل اولیه تحقیق پشت سر گذاشته شود. به عنوان مثال پژوهشگر ترکیبی را می‌سازد که در شرایط آزمایشگاهی پاسخ خوبی نشان داده و می‌خواهد این ترکیب را در فاز حیوانی آزمایش کند در حالی که در این مرحله نیاز به همکاری محقق دیگری هست و کار به تنهایی انجام نمی‌شود.
وی ادامه داد: به‌خصوص در حوزه بیوشیمی و کشف داروها نیاز هست که کارها قدم به قدم انجام شود در حالی که خیلی اوقات در فاز دانشگاهی کار هم نمی‌توانیم مراحل را به صورت کامل و پی در پی پیش ببریم و در حالی که کار متوقف شده، سراغ یک کار دیگر می‌رویم.
این پژوهشگر در پایان به بحث روابط بین‌الملل پرداخت و توضیح داد: به لحاظ ایده‌پردازی وضعیتی داریم که می‌توانیم کار را مستقلاً در داخل پیش ببریم و در این زمینه کمتر نیاز به ارتباطات بین‌المللی هست. هر چند استفاده از فرصت‌های مطالعاتی می‌تواند از طریق پیوندهایی که با خارج از کشور ایجاد می‌شود کار را بهتر پیش ببرد البته گاهی دستگاه مورد نیاز یک کار تحقیقاتی در کشور موجود نیست و نیاز هست کارهای مربوطه در خارج کشور و در مرکزی که دارای این دستگاه باشد، انجام شود.
منبع : ایسنا
