دی بنزوتیوفن

دی بنزوتیوفن (Dibenzothiophen) (DBT، دی فنیلن سولفید) یک ترکیب آلی گوگردی است که از دو حلقه بنزن به یک حلقه تیوفن مرکزی ذوب شده است. دارای فرمول شیمیایی C12H8S است. این ماده یک جامد بی رنگ است که از نظر شیمیایی تا حدودی شبیه آنتراسن است. این ماده هتروسیکل سه حلقه ای، و به ویژه مشتق غیر جایگزین آن 4،6-دی متیل دی بنزوتیوفن، ناخالصی های مشکل ساز در نفت هستند.

دی بنزوتیوفن از واکنش بی فنیل با دی کلرید گوگرد در حضور کلرید آلومینیوم تهیه می شود.

کاهش با لیتیوم منجر به بریدگی یک پیوند C-S می شود. با بوتیلیتیم، این هتروسیکل تحت لیتیاسیون گام به گام در موقعیت 4 قرار می گیرد. اکسیداسیون S با پراکسیدها سولفوکسید می دهد.

دی بنزوتیوفن غنی از الکترون است و به طور طبیعی تحت جایگزینی معطر برای سولفید است. اکسیداسیون به سولفوکسید یا سولفون، الکترون ترکیبی را ضعیف می‌گذارد و به جای آن، جایگزینی در موقعیت متا رخ می‌دهد.

کاربرد دی بنزوتیوفن

دی بنزوتیوفن (DBT) می تواند به عنوان موارد زیر استفاده شود:
یک ماده اولیه برای سنتز سولفوکسید و سولفون مربوطه با گوگرد زدایی اکسیداتیو با استفاده از کاتالیزورهای مختلف.
الگویی برای سنتز پلیمر حک شده مولکولی سطحی (SMIP). SMIP برای حذف دی بنزوتیوفن در حین گوگردزدایی از بنزین قابل استفاده است.
یک پیش ماده برای سنتز پلیمرهای کونژوگه کننده π مبتنی بر DBT.

خرید دی بنزوتیوفن

جهت خرید دی بنزوتیوفن آزمایشگاهی و صنعتی و اطلاع از موجودی و قیمت این ماده با همکاران ما در بخش فروش تماس حاصل فرمایید.

MSDS دی بنزوتیوفن

H302: در صورت بلعیدن مضر است.
H410: برای آبزیان بسیار سمی با اثرات طولانی مدت.
P264: پوست را پس از دست زدن به طور کامل بشویید.
P270: هنگام استفاده از این محصول از خوردن، آشامیدن یا سیگار کشیدن خودداری کنید.
P273: از انتشار به محیط خودداری کنید.
P301 + P312: در صورت بلعیدن: در صورت احساس ناخوشی با مرکز مسمومیت/پزشک تماس بگیرید.
P391: نشت را جمع کنید.
P501: محتویات / ظرف را در یک کارخانه دفع زباله مورد تایید قرار دهید.

منابع

https://www.sigmaaldrich.com/TR/en/search/552-30-7?focus=products&page=1&perpage=30&sort=relevance&term=552-30-7&type=product

https://en.wikipedia.org/wiki/Dibenzothiophene

تهیه و تنظیم: فرهاد سلام زاده