گلایسیل گلایسین (Glycylglycine)
فهرست مطالب
گلایسیل گلایسین (Glycylglycine) یکی از ساده‌ترین دی‌پپتیدها است که از دو مولکول گلایسین، ساده‌ترین اسید آمینه، تشکیل شده است. این ترکیب به عنوان یک مدل پایه در مطالعات بیوشیمیایی و زیست‌فناوری کاربردهای گسترده‌ای دارد.
ساختار و سنتز
گلایسیل گلایسین دارای فرمول شیمیایی C₄H₈N₂O₃ و جرم مولی ۱۳۲٫۱۲ گرم بر مول است. این ترکیب برای نخستین بار در سال ۱۹۰۱ توسط امیل فیشر و ارنست فورنو از طریق جوشاندن ۲٬۵-دیکتوپی‌پرازین (آنیدرید گلایسین) با اسید کلریدریک سنتز شد. روش‌های دیگری مانند واکنش با بازها نیز برای تولید آن گزارش شده‌اند.
ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی
شکل ظاهری: پودر سفید و بی‌بو
حلالیت: به‌راحتی در آب حل می‌شود (حدود ۱۳۲ گرم در لیتر در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد)، اما در اتانول کم‌محلول و در اتر نامحلول است .
پایداری: در برابر اکسیدکننده‌های قوی ناپایدار است و در محلول‌های آبی به‌مرور دچار هیدرولیز می‌شود
کاربرد گلایسیل گلایسین
کاربردها
۱. عامل بافری در سیستم‌های بیولوژیکی
گلایسیل‌گلایسین به دلیل سمیت پایین، به‌عنوان بافر در محدوده‌های pH ۲٫۵–۳٫۸ و ۷٫۵–۸٫۹ استفاده می‌شود .
۲. افزایش حلالیت پروتئین‌های نوترکیب
در فرآیندهای زیست‌فناوری، افزودن گلایسیل‌گلایسین به محیط لیز سلولی می‌تواند به حل شدن بهتر پروتئین‌های نوترکیب در E. coli کمک کند و از تشکیل اجسام انباشته جلوگیری نماید .
۳. کاربرد در الکتروفورز و جداسازی
نمک سدیمی گلایسیل‌گلایسین به‌عنوان بافر مؤثر در الکتروفورز مویرگی برای جداسازی اسیدهای اوریک و آسکوربیک استفاده می‌شود .
۴. استفاده در صنایع آرایشی و بهداشتی
در محصولات مراقبت از پوست و مو، گلایسیل‌گلایسین به‌عنوان عامل مرطوب‌کننده و بهبوددهنده بافت پوست و مو به کار می‌رود. این ترکیب به تنظیم تعادل یونی پوست کمک کرده و به آن نرمی و لطافت می‌بخشد .
منابع
تهیه و تنظیم: تیم نشر و تولید محتوا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!