هیستیدین که ال هیستیدین نیز نامیده می شود، یک آمینو اسید ضروری است که عملکردهای مختلفی در بدن دارد، مانند ساخت پروتئین، محافظت از سلول های عصبی و کمک به تشکیل بافت مغز و ماهیچه.

از آنجایی که این ماده یک اسید آمینه ضروری است، بدن آن را به طور طبیعی نمی سازد. بنابراین، باید در غذا مصرف شود. برخی از افراد برای افزایش سطح ال هیستیدین خود مکمل‌ها را نیز مصرف می‌کنند و معتقدند که این مکمل می‌تواند از بیماری‌های قلبی پیشگیری کند یا شرایط مختلفی مانند آرتریت روماتوئید را بهبود بخشد. با این حال، شواهد بسیار کمی برای حمایت از اثربخشی مکمل هیستیدین وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر در خصوص این اسید آمینه، تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

ال هیستیدین چیست

هیستیدین یک آمینو اسید است. اسیدهای آمینه برای ساخت پروتئین ها و آنزیم ها در بدن استفاده می شوند. این آمینو اسید جزو آمینو اسیدهایی می باشد که در بزرگسالان غیر ضروری هستند ، اما در رژیم غذایی نوزادان و کسانی که دارای یک اختلال کلیوی به نام اورمی هستند ضروری است.

اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری

اسیدهای آمینه ترکیباتی هستند که به دو گروه ضروری و غیر ضروری طبقه بندی می شوند. اسیدهای آمینه ضروری آنهایی هستند که بدن نمی تواند بسازد ، و باید از رژیم غذایی حاصل شود. آمینو اسیدهای غیر ضروری آنهایی هستند که انسان می تواند از سایر مواد شیمیایی موجود در بدن بسازد ، بنابراین ، لزوماً برای داشتن سطح کافی و مورد نیاز بدن، لازم نیست که در رژیم غذایی حضور داشته باشند.

عملکرد هیستیدین در بدن

این ماده توسط بدن برای ساختن هورمون ها و متابولیت های خاص مورد استفاده قرار می گیرد که بر عملکرد کلیه ، انتقال اعصاب ، ترشحات معده و سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد . همچنین در ترمیم و رشد بافت، ساختن سلول های خونی و کمک به آنها تأثیر دارد. از سلولهای عصبی محافظت می‌کند. همچنین از آن برای ساخت هیستامین در بدن استفاده می شود.

عملکرد اصلی هیستیدین در بدن تنظیم و کمک به متابولیزه (تجزیه و استفاده از انرژی) عناصر کمکی است. این عناصر کمیاب عبارتند از:

مس
اهن
فلز روی
منگنز
مولیبدن
این ماده همچنین به شکل گیری آنزیم ها و ترکیبات مختلف در بدن کمک می کند. علاوه بر این ، هیستیدین برای تشکیل ترکیباتی به نام متالوتیونئین در داخل سلولهای مغز ، کبد و کلیه کار می کند. متالوتیونئین از سلولهای مغزی محافظت می کند و نیاز به تشکیل هیستیدین دارد. اگر بدن فرد با فلزات سنگین (مانند جیوه و سرب) سمی شده باشد ، ممکن است باعث از بین رفتن منابع هیستیدین شود.

آلرژی و هیستیدین

بدن از این ماده برای ساخت هیستامین (یک علت شایع تورم و خارش که در نتیجه یک واکنش آلرژیک رخ می دهد) به عنوان پاسخ به واکنش های آلرژیک یا آسیب بافتی استفاده می کند.

هیستامین که در طی یک واکنش آلرژیک در مقادیر زیاد یافت می شود یک محصول جانبی هیستیدین است. هیستامین باعث می شود سیستم ایمنی بدن به عنوان واکنشی در برابر آلرژی ها، یک واکنش التهابی (از جمله خارش و تورم) را آغاز کند.

این ماده همچنین به یک وضعیت پزشکی اضطراری (و به طور بالقوه کشنده) به نام آنافیلاکسی کمک می کند که می تواند ناشی از یک واکنش آلرژیک باشد. با تزریق اپی نفرین 1 درمان می شود

نارسایی مزمن کلیه
ذات الریه (در کودکان)
اختلالات روانپزشکی خاص (مانند شیدایی و اسکیزوفرنی)
هیستیدین یک روش درمانی مفید در کلیه بیماران با سطح هیستامین پایین است.

تاثیر هیستیدین بر سلامتی

تصور می شود که این ماده در درمان بسیاری از شرایط مختلف بدنی مفید است ، اما داده های تحقیقات پزشکی کافی برای این ادعاها وجود ندارد ، از جمله:

روماتیسم مفصلی
آلرژی
زخم ها
کم خونی (ناشی از نارسایی کلیه)

مصرف هیستیدین – به مقدار کافی – پتانسیل خوبی برای سلامتی دارد ، از جمله:

مهار سیتوکین ها و فاکتورهای رشد ( که مشخص شده است خطر ابتلا به چندین سرطان شایع از جمله سرطانهای پستان ، پروستات ، ریه و سایر سرطانها را افزایش می دهد)

درمان آرتروز (در دوزهای حداکثر 4.5 گرم در روز)
درمان اگزما که تصور می شود مکمل‌های هیستیدین ممکن است به درمان اگزما 6 کمک کند (حالت پوستی منجر به ایجاد لکه های پوستی و ملتهب ، خارش ، قرمز ، ترک خوردگی و زبری می شود و تاول می تواند ایجاد شود).
مطالعات
آرتروز

ال هیستیدین و چاقی

در یک تحقیق در سال 2013 ، نشان داده شد که مکمل‌های هیستیدین منجر به مزایای بسیاری برای زنان چاق مبتلا به سندرم متابولیک می شود ، از جمله:

کاهش مقاومت به انسولین
کاهش توده چربی
سرکوب التهاب و استرس اکسیداتیو
سلامت مغز

این ماده سطح هیستامین را افزایش می دهد